zondag 5 januari 2014

Jarig

Morgen ben ik jarig. Tweede verjaardag zonder mama. Net als vorig jaar geen zin in. Alhoewel ik het dit jaar niet ontloop en toch vier. Eigenlijk is je verjaardag de viering van je geboorte. Maar wat als degene die van jou beviel er niet meer is? Het voelt incompleet. Alsof het eigenlijk niet correct is, niet juist om het zonder haar te vieren. Vroeger keken we op mijn verjaardag samen mijn eerste babyalbum door en vertelde ze over de bevalling en het dieptepunt waarop ze zei dat ze nooit meer zwanger wilde worden. Gelukkig heeft ze zich daar niet aan gehouden.

Mijn broertje was een week geleden jarig. Ik vraag me af of hij er ook bij stil heeft gestaan. Vast wel. Kan niet anders. We zijn moederloze kinderen. Halve wezen. We zijn net oud genoeg dat dat niet meer onoverkomelijk is. Niet meer zo intens verdrietig als elfjarigen die hun moeder moeten missen. Maar we zijn niet oud genoeg dat het normaal is. Dat het normaal was om onze mama langzaam een bejaarde te zien worden en afscheid te moeten nemen.


Niet oud genoeg om mijn 28e verjaardag zonder haar te moeten vieren. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten