Ik ben net naar huis gegaan. Gewoon mijn spullen gepakt en
gezegd dat ik thuis ging werken vanmiddag. Ik weet nog niet of dat waar is. Het
borrelde zo omhoog en ik wist dat als ik bleef, ik waarschijnlijk zou moeten
huilen. Dus ging ik naar huis.
ik mis je en ik mis je ogen en ik mis dat je altijd afval in
de wasbak gooide en ik nooit snapte waarom je dat niet meteen in de prullenbak
gooide en ik mis de manier waarop je rondliep in huis en ik mis die plek tussen
je hals en je schouder ik mis die plek zo ontzettend erg en ik mis je grote
fiets en ik mis hoe je daar dan op zat en de oprit afreed en ik mis je ogen en
ik mis de manier waarop die stralend samenknepen als je hard moest lachen en ik
mis hoe je de hagelslag zo uit het pak opat en ik mis je rare diëten van
modifast shakes en ik mis hoe je zei dat je geld had verdiend bij de Albert
Heijn als je veel in de bonus had gekocht en ik mis de manier waarop jij uien
en andere groenten sneed gewoon zo boven de pan zonder snijplank of dat soort
overbodige onzin en ik mis dat je aan die vieze psoriasis plekjes krabde en ik
zei dat je dat niet mocht doen en je dan altijd half betrapt half geïrriteerd
keek en ik mis dat als je je netjes had aangekleed je altijd aan me vroeg of
het mooi bij elkaar stond allemaal en ik mis de grote kettingen die je droeg en
ik mis dat je soms als ik thuis sliep mijn kamer binnenkwam om och nog even welterusten
te zeggen ook al hadden we dat al twee keer tegen elkaar gezegd en ik mis hoe
je zo op een bepaalde manier met je hoofd schudde en ik mis het zuurvlees dat
je maakte en ik mis de tekeningetjes die je maakte terwijl je aan de telefoon
zat en ik mis de kaartjes die je stuurde waarop je dan de woorden schreef die
je niet kon zeggen als we elkaar zagen en ik mis hoe je vroeger autoreed net
altijd iets te hard en ik mis de keren dat je thuiskwam en kleren had gekocht
die je eigenlijk niet nodig had en dat je dat deed alsof je je schuldig voelde
terwijl dat volgens mij helemaal niet zo was en ik mis dat ik je moest helpen
met foto’s op de computer zetten en dat je altijd alle lelijke meteen wilde
verwijderen terwijl ik zei dat je ook alles kon bewaren en alleen de mooie
afdrukken maar dat vond je te chaotisch en ik mis dat je op zondagochtend
beneden de krant zat te lezen terwijl je meeneuriede met dat programma op radio
2 wat er altijd op was op zondagochtend met die man die zei goed dat u er bent
en ik mis de grapjes die we maakten over de man die op de radio de files
voorleest en altijd zegt kilomaiter in plaats van kilometer en ik mis dat je ’s
avonds dan wilde bepalen wat we op de tv keken en dat je vervolgens na 5
minuten in slaap viel en ik stiekem flitste want wij noemen dat flitsen en niet
zappen en ik mis dat je niet meer elke maandagmiddag naar het verzorgingstehuis
gaat om spelletjes te spelen met de oudjes daar ook al was ik er maar één keer
bij en ik mis dat je niet meer thuiskomt met een nieuw keramieken kunstwerk en
ik mis dat je me niet meer belt om te vragen hoe het gaat en om me te vertellen
over alle grote en kleine dingen die je hebt gedaan en ik mis zelfs dat je me
niet meer op de meest omslachtige manieren probeert te vertellen dat ik iets
moet opruimen omdat ik altijd alles laat slingeren en ik mis dat we nooit meer
samen uit eten en ik mis je als ik ga winkelen want dat doe ik nog steeds het
liefste met jou en ik mis je als ik je wil vragen of ik die ene wollen trui wel
kan wassen in de wasmachine en ik mis je gewoon altijd
En nu ga ik misschien toch maar werken hier thuis.